تو را غریب دیدم و غریبانه غریبت شدم !

تو را وفادار دیدم و هر جا که رفتم بازگشتم !

تو را گرم دیدم و سردترین لحظه ها به سراغت آمدم !

تو مرا چه دیدی که وفادار ماندی ؟؟!!
.
.

عازم یک سفرم ، سفری دور به جایی نزدیک

سفری از خود من تا به خودم

مدتی هست نگاهم به تماشای خداست و امیدم به خداوندی اوست …
.
.

چه تلاش بی فایده ای ؟!؟!؟!

خودش رو از قرصهای آرامبخش پر کرده بود اونکه قلبش رو از یاد خدا خالی کرده بود …
.
.

خدای من !

نه آن قدر پاکم که کمکم کنی و نه آن قدر بدم که رهایم کنی …

میان این دو گمم !

هم خود را و هم تو را آزار میدهم …

هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی …

آنقدر بی تو تنها هستم که بی تو یعنی “هیچ” یعنی “پوچ” !